JERZY ZASKIEWICZ - Księga, Wędrówki 2, YAMA, Arduino
Próchnik
Próchnik (Dörbeck) do roku 1998 był wsią podelbląską. W wyniku ustaleń między Elblągiem a gminą Tolkmicko Próchnik został, tak jak w średniowieczu, odsprzedany Elblągowi za kwotę 200 ówczesnych milionów złotych. I tak podelbląska wieś stała się drugą co do starożytności (po Starym Mieście), dzielnicą Elbląga.
Oczywiście podchodząc do sprawy realnie, wiadomo, że nie chodziło tu o jakąś niechęć do Tolkmicka czy też wielką miłość do Elbląga. Zaważyły przede wszystkim sprawy dogodnej komunikacji miejskiej, szkół, służby zdrowia i urzędów. Zapewne będzie to ostatni taki nabytek miasta patrząc nawet z perspektywy XXI wieku.
Początki Próchnika sięgają XIV, ale pierwszy przywilej lokacyjny zaginął i dopiero 1357 roku został wystawiony powtórnie.
W Próchniku zachowanych jest kilka domów podcieniowych i bardzo ciekawy kościół. Okolice miejscowości słynęły już na początku wieku ze swego uroku. Istniejące tu zajazdy miały częstych gości z niedalekiego Elbląga. Tereny wokół Próchnika nosiły nazwę Szwajcarii Próchnickiej. Do dnia dzisiejszego głębokie jary i bardzo duża różnica poziomów między „dołem a górą” wprawia w zdumienie przyjezdnych, dla których Elbląg kojarzy się głównie z Żuławami. Niedaleko Próchnika w głębokim jarze znajduje się znany od ponad 100 lat głaz narzutowy nazywany Wielkim Kamieniem. Z roślinności bardzo ciekawie prezentuje się skrzyp olbrzymi dochodzący prawie do 2 metrów wysokości.
Nowe komentarze
Podziel się stroną
